این بیماری ها بینایی را مختل می نمایند - وبلاگ خلیج اپ

به گزارش وبلاگ خلیج اپ، تصورش را کنید که مشغول انجام کارهای روزانه تان هستید که یک مرتبه چشم هایتان تار ببیند و نتوانید به خوبی این کارها را انجام بدهید. وقتی چشم ها به خوبی نبیند، فرد حسابی کلافه و نگران می گردد و دلش می خواهد هر چه سریع تر دلیلی برای این مشکل بزرگ پیدا کند.

در چنین شرایطی، هزار و یک جور فکر فکر آدم را درگیر می نماید. وقتی چشم تار می بیند، نمی توان این مسئله را پشت گوش انداخت و باید در سریع ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کرد که علت این تاری در دید تعیین گردد. گاهی تاری در دید می تواند یک علت جدی داشته باشد و درصورتی که سریعاً برطرف نگردد، آسیب های جبران ناپذیری را به همراه دارد. دکتر محمد ابراهیمی، متخصص چشم و فوق تخصص شبکیه چشم شما را با دلایل تاری دید آشنا می نماید.

چرا چشم تار می بیند؟

تاری دید به تنهایی علامت تعیین یک بیماری خاص محسوب نمی گردد. بسیاری از بیماری ها می توانند باعث تاری دید شوند، بعضی از این بیماری ها به خود چشم مربوط می شوند ولی بعضی دیگر از بیماری هایی که باعث تاری دید می گردد، ارتباط مستقیمی به خود چشم ندارند ولی باعث تاری دید می شوند. از جمله دلایلی که می تواند باعث تاری دید گردد، ضربه به سر، وجود جسم خارجی در چشم، افت فشارخون شدید، اختلالات عروق مغزی و بیماری آب سیاه چشم می توانند از دلایل ابتلا به تاری دید باشند. بعلاوه مصرف بعضی از داروها مثل هیوسین (Hyoscine) و کلیدینیوم سی (Clidinium C) و رانیتیدین (Ranitidine) نیز می تواند از دلایل ابتلا به تاری دید باشند. ابتلا به بعضی از ویروس ها و انگل ها، خستگی و ... هم می تواند در ایجاد تاری دید نقش داشته باشد.

آب مروارید چه بر سرتان می آورد؟

هنگامی که چشم آب مروارید می گیرد، عدسی آن کدر می گردد. عدسی چشم در حالت طبیعی شفاف است و اما وقتی شروع به کدر شدن می نماید، نور نمی تواند از آن عبور کند و در نتیجه دیدِ فرد به مرور، تار می گردد و وضوح قبل را نخواهد داشت. چشم این دسته از افراد با پیشرفت بیماری نسبت به نور حساس شده و نمره عینکشان مدام تغییر می نماید. بعلاوه آب مروارید می تواند منجر به دوبینی در یک چشم شده و دیدِ فرد را در طول شب کم کند. یکی دیگر از علائم شایع آب مروارید، احتیاج مبتلایان به نور بیشتر هنگام مطالعه و خواندن است.

علت اصلی و شایع ابتلا به آب مروارید رسیدن به سنین میان سالی و سالمندی است، بااین حال این بیماری ممکن است در افراد جوان نیز دیده شده و حتی بعضی نوزادان به صورت مادرزادی با این بیماری به جهان بیایند. افرادی که دارای سابقه خانوادگی آب مروارید هستند یا قند خونشان از قبل بالا بوده، بیش از دیگران مستعد ابتلا به آب مروارید هستند. بعلاوه مصرف داروهای کورتیکواستروئید (Corticosteroids) نیز می تواند باعث ابتلا به آب مروارید گردد. علاوه بر این موارد، ضربه هایی که به چشم می خورد هم در ابتلا به آب مروارید نقش دارد.

درست است که آب مروارید از یک چشم به چشم دیگر سرایت پیدا نمی نماید و به طورکلی یک بیماری مسری محسوب نمی گردد اما ممکن است هر دو چشم همزمان یا بعد از مدتی، دچار این شرایط شوند. سرعت پیشرفت بیماری در هرکدام از چشم ها و در افراد مختلف با هم فرق دارد.

به عنوان مثال، در افراد مبتلا به دیابت، بیماری با سرعت بیشتری پیشرفت می نماید و ممکن است به جای چند سال، روند بیماری فقط چند ماه طول بکشد. گاهی، آب مروارید در مرکز عدسی چشم ایجاد نمی گردد، بنابراین علائم این بیماری به گونه ای نیست که بیمار بتواند این مسئله را تشخیص دهد. در چنین شرایطی، پزشک با معاینات دقیق، می تواند به آب مروارید فرد پی ببرد. بعلاوه پزشک در معاینه متوجه می گردد که آیا تاری دید و کاهش بینایی صرفاً به علت آب مروارید است یا دلایل دیگری مانند مسائلی که عصب بینایی را درگیر می نمایند نیز مطرح است. بعلاوه برای تشخیص بهتر، اختلالات شبکیه چشم نیز مورد آنالیز قرار می گیرد.

این مشکل از بین می رود؟

آب مروارید تنها یک درمان دارد و آن هم جراحی است. البته وقتی هنوز بیماری در مراحل اولیه باشد، پزشک متخصص چشم، برای تسهیل دید بیمار نمره عینک او را تغییر می دهد. بااین حال وقتی شرایط به گونه ای است که تاری دید و سایر علائم، فعالیت های روزانه بیمار را تحت الشعاع قرار داده و کیفیت زندگی فرد را پایین آورده است، معمولاً تصمیم به جراحی گرفته می گردد. در اغلب موارد، جراحی دید فرد را تا حدی اصلاح می نماید اما بااین حال در حدود 10 درصدِ موارد جراحی آب مروارید، نمی تواند مسائل بیمار را برطرف کند.

بیماری دیگری مطرح است؟

تصور اینکه تاری دید ناشی از بیماری ام. اس (MS) باشد، برای خیلی ها ترسناک است، بااین حال باید بدانید که این بیماری هم می تواند منجر به بروز یکسری مسائل چشمی گردد که معمولاً یک دفعه ایجاد می شوند که می توان به دید دوگانه، تاری دید، درد در ناحیه چشم و... اشاره نمود. این علائم معمولاً دائمی نیستند اما مواردی هم وجود دارند که اختلال در بینایی تا خاتمه عمر فرد باقی می ماند. یکی از شایع ترین اختلالات بینایی ناشی از ام. اس، التهابی است که در عصب بینایی ایجاد می گردد.

بعلاوه این بیماران ممکن است حرکات غیرارادی در چشم ها را نیز تجربه نمایند که به علت بروز نوعی التهاب در ناحیه ای از مغز که حرکت های چشمی را کنترل می نماید، اتفاق می افتد. بیماران مبتلا به ام. اس که به علت درگیر شدن عصب بینایی شان دچار تاری دید می شوند، معمولاً احساس می نمایند که از پشت یک پرده مات، در حال تماشا جهانی اطرافشان هستند.

در خصوص این بیماران، عواملی مثل تماس زیاد با آب گرم موقع دوش گرفتن، بعضی ورزش ها، بروز تب و... ممکن است به تار شدن هر چه بیشتر دید منجر گردد. علت چنین مسئله ای این است که به علت بیماری ام. اس، رساناهای عصبی در حال از بین رفتن هستند. بعلاوه زمانی که بیمار تحت درمان قرار می گیرد نیز واکنش رساناهای عصبی، نسبت به دمای بالا وجود دارد و علائم چشمی را برای بیمار به وجود می آورد.

تاری شیرین!

در افراد دیابتی، بالا رفتن قند خون باعث می گردد که مقدار عدسی دو چشم کمی تغییر و فرد علائمی مانند تاری دید را تجربه کند. عوارض چشمی ناشی از دیابت معمولاً در یکی، دو سال اول ابتلای فرد به این بیماری ظاهر نمی شوند اما به محض اینکه این بیماری در فردی تشخیص داده شد، انجام معاینات چشمی برای او ضروری خواهد بود چون تعیین نیست که این بیماری دقیقاً از چه زمانی به وجود آمده و به چه مقدار روی شبکیه و قرنیه فرد اثر گذاشته باشد. جالب است بدانید که هر چه مدت زمان ابتلای یک فرد به دیابت بیشتر باشد، احتمال ابتلای او به بیماری ها و عوارض چشمی ناشی از بالا بودن قند خون نیز افزایش پیدا می نماید.

یکی از سؤالات مهم بیماران مبتلا به دیابت این است که بالا یا پایین آمدن ناگهانی قند که ممکن است در یک روز اتفاق بیفتد، مسائل چشمی شان را تشدید می نماید یا خیر؟ در پاسخ باید گفت که عوارض قند بالا، روی شبکیه با این اتفاق تشدید نمی گردد یا لزوماً خونریزی در چشم ایجاد نمی گردد؛ اما این بالا رفتن های ناگهانی قند خون می تواند منجر به تشدید تاری دید به علت تجمع گلوکز در خون، و تورم عدسی چشم گردد و نوعی نزدیک بینی کاذب را برای فرد به وجود می آورد که البته موقت است. بعلاوه شدت و ضعف تاری دید در دیابتی ها معیار خوبی برای تشخیص اینکه بیماری شان شدید است یا خیر، نیست چون ممکن است فردی با تاری دید نسبتاً کم برای کنترل قند خونش احتیاج به درمان های اورژانسی پیدا کند، عکس این موضوع نیز می تواند مطرح باشد.

ناخنک چه بر سر چشمتان می آورد؟

ناخنک نوعی بیماری چشمی است که در پی رشد بافت همبند(همان بافت پیوندی که از بافت های دیگر حفاظت و پشتیبانی می نماید.) و عروقی در قرنیه، اتفاق می افتد. به بیان ساده تر، ابتلا به ناخنک باعث می گردد بافت سفیدی که چشم را می پوشاند، روی قرنیه را بگیرد و در نتیجه باعث بروز علائمی مانند تاری دید گردد. هنوز کاملاً تعیین نیست که ناخنک چرا و چگونه به وجود می آید اما قرار گرفتن در معرض آفتاب به مدت طولانی بدون محافظت از چشم، خشکی و وجود گردوغبار زیاد از جمله دلایلی هستند که ریسک ابتلا به ناخنک را بالا می برند. در مواردی که ناخنک کوچک باشد، معمولاً احتیاج به درمان خاصی نیست.

اگر ناخنک التهاب پیدا کند با استفاده از قطره های اشک مصنوعی یا در موارد شدیدتر با تجویز داروهای ضدالتهابی، می توان علائم را کاهش داد؛ اما در مواردی که ظاهر ناخنک در چشم برای فرد خوشایند نباشد یا زمانی که رشد ناخنک روی قرنیه باعث آستیگماتیسم (Astigmatism) و تاری دید شدید گردد، پزشک متخصص چشم تصمیم به جراحی می گیرد.

بعلاوه زمانی که بزرگ شدن ناخنک به گونه ای باشد که احتمال مسدود شدن مسیر بینایی را افزایش بدهد، در چنین شرایطی پزشک متخصص چشم، جراحی را به فرد پیشنهاد می نماید. اگرچه حتی پس از عمل جراحی نیز، احتمال بازگشت مجدد بیماری وجود دارد به ویژه در شرایطی که سن بیمار کم باشد، به همین علت بعد از عمل جراحی، تمهیداتی برای پیشگیری از ابتلای مجدد به این بیماری در نظر گرفته می گردد.

یک علت دیگر برای تاری دید

شالازیون (Chalazion) یکی دیگر از بیماری های چشمی است که می تواند منجر به تار شدن دید فرد گردد. نشانه ابتلا به شالازیون، ایجاد برجستگی کوچکی در نزدیک پلک و زیر پوست ناحیه چشم است. این برجستگی در اثر مسدود شدن مجاری غدد ترشح نماینده چربی پلک به وجود می آید. با بسته شدن این مجرا، مواد ترشح شده، در یک ناحیه از چشم تجمع پیدا نموده و تبدیل به شالازیون می گردد که ممکن است به تدریج بزرگ یا کوچک گردد.

التهاب شالازیون باعث دردناک و قرمز شدن ناحیه مبتلا می گردد اما به مرور ممکن است این علائم برطرف شده و فقط توده ای برجسته در ناحیه باقی بماند. شالازیون به خصوص اگر کوچک باشد و درد و التهاب و مشکل خاصی ایجاد نکند، احتیاجی به درمان ندارد و تنها با کمپرس گرم (گرم کردن ناحیه مبتلا) و ماساژ از بین می رود؛ اما مشکل اصلی زمانی شروع می گردد که شالازیون شروع به بزرگ شدن می نماید. در این حالت، ظاهر چشم برای فرد ناخوشایند می گردد، ضمن اینکه بزرگ شدن این برجستگی روی پلک (به ویژه زمانی که پلک بالایی دچار این عارضه شده باشد)، باعث تحت فشار قرار گرفتن قرنیه می گردد و به مرورزمان، آستیگماتیسم و تاری دید ایجاد می گردد که این مسئله احتیاج به درمان دارد.

استفاده از قطره چشمی ممنوع!

تار شدن دید یکی از بدترین اتفاقاتی است که می تواند برای افراد ایجاد گردد. این مشکل می تواند بر کیفیت زندگی فرد اثر سوء بگذارد. تاری دید بنا بر هر علتی که به وجود بیاید باید موردتوجه جدی قرار بگیرد.

بعضی از افراد عادت دارند تا مسئله ای برای چشمشان به وجود می آید، به صورت خودسرانه از قطره چشمی استفاده می نمایند. در زمانِ تار شدن دید، نباید این کار را انجام داد چون انجام چنین کاری می تواند حسابی دردسرساز گردد.

سابقه جراحی و بعلاوه قرار گرفتن در معرض نور آفتاب مستقیم در ساعت های طولانی و بدون عینک، یکی از دلایلی است که شانس ابتلا به آب مروارید را در افراد افزایش می دهد، به همین علت افرادی که این موارد را رعایت ننموده اند باید برای آنالیز چشمشان به پزشک متخصص چشممراجعه نمایند.

تاری دید بنا بر هر علتی باشد باید به پزشک مراجعه کرد و نباید آن را یک مسئله پیش پا افتاده فرض کرد.

بعضی از افراد عادت دارند به صورت خودسرانه دارو مصرف نمایند، اگر فردی دچار تاری دید گردد، نباید به شکل خودسرانه دارو مصرف کند چون انجام این کار می تواند مسائلی جدی را برای فرد به وجود بیاورد.

اگر تاری دید چند روز طول بکشد و بدتر گردد، نباید آن را نادیده گرفت و برای آنالیز علت آن، باید حتماً به پزشک مراجعه کرد.

گاهی برای برطرف کردن تاری دید باید جراحی انجام داد در چنین شرایطی باید سریعا این کار انجام گردد تا مشکل چشم جدی تر نگردد. بعضی از افراد از انجام چنین کاری می ترسند ولی جای هیچ نگرانی نیست.