چه کسی از Chat GPT می ترسد؟، چت جی پی تی پینوکیوی زمانه ماست - وبلاگ خلیج اپ

به گزارش وبلاگ خلیج اپ، پینوکیو هنوز هم می خواهد یک پسر واقعی باشد. این همان چیزی است که از انبوهی از تفسیر ها در خصوص محصول نو مدل های زبان بزرگ که برنامه های کاربردی مانند ChatGPT و Bing Chat را تقویت می نمایند برداشت می کنیم. بعضی آن را هوش مصنوعی می نامند. اما شاید بهتر باشد چنین نظری نداشته باشیم.

به گزارش وبلاگ خلیج اپ به نقل از وال استریت ژورنال؛ هوش مصنوعی مانند واقعیت مجازی یک ترکیب متضاد است چیزی که نمی تواند همزمان هم خود و هم متضادش باشد. هوش واقعی اصیل و غیر قابل برنامه ریزی است. هوش واقعی محصول تجربه ای است. ما دنیا را دانلود نمی کنیم. گاهی اوقات تقریبا با آن روبرو می شویم.

ما با درد یاد می گیریم که دست مان را در آتش نگیریم. برترین چیزی که می توانید در خصوص هوش مصنوعی بگویید آن است که این یک رونوشت از هوش انسانی است، اما رونوشت یک چیز هرگز خود آن چیز نیست. در حالی که مژه های مصنوعی ممکن است شگفت انگیز به نظر برسند، اما مژه نیستند. رایانه ای که جوک می گوید کمدین نیست تنها یک جعلی خوش ساخت است.

سیلیکون، ولی به وسیله افرادی اداره می گردد که تعریف متفاوتی از هوش نسبت به بقیه ما دارند. مهندسان برای توانایی حل مسائل پیچیده ارزش زیادی قائل هستند، اما چرا همگان باید با این استاندارد زندگی نمایند؟ بسیاری از مردم در خصوص بعضی چیز ها باهوش و در خصوص بعضی دیگر احمق هستند. یک کودک می داند که راهکار ها می توانند مسائل جدیدی ایجاد نمایند. دنیا یک معادله ریاضی نیست.

چت جی پی تی (Chat GPT) به لیست بلندبالایی از محصولات فناوری بزرگ می پیوندد که بدون پیش اندیشی کافی به دنیا عرضه شده اند. به سادگی از همه خواسته شده که با عوامل خارجی اجتماعی سازگار شوند که خیالی نیستند. انسان ها موجوداتی مضطرب هستند. اخیرا زمانی که یک چت بات به یک روزنامه نگار گفت که می خواهد زنده بماند باعث ایجاد وحشتی رسانه ای شد. در گزارشی منتشر شده در نیویورک پست به نقل از یک دانشمند بریتانیایی اشاره شد که هوش مصنوعی سرکش می تواند همگان را بُکُشد و از بین ببرد.

این گفته ای ترسناک، اما احمقانه است. مسلما نمی توان درباره هوش مصنوعی هیجان زده نبود، اما واقعیت آن است که این آخرالزمان نیست. اگر احساس بهتری به شما می دهد چت جی پی تی خودآگاهی را تصور کنید که با صدای امیدوارنماینده و بلند پینوکیو صحبت می نماید: آیا من یک پسر واقعی هستم؟

پینوکیو می تواند راه برود و صحبت کند، اما او یک پسر واقعی نیست. او یک عروسک خیمه شب بازی است که از چوب و ریسمان ساخته شده است. پری آبی به طرز جادویی او را زنده می نماید، زیرا ژپتو این پیرمرد مهربان آرزو دارد یک پسر داشته باشد. پینوکیو تنها در صورتی می تواند تبدیل به یک پسر واقعی گردد که راستگویی، شجاعت و متواضع بودن خود را ثابت کند.

پیش شرط هایی برای یک پسر که مشخص آن برای یک چت بات غیر ممکن است. دیزنی کارتون پینوکیو را ساخت تا پینوکیو به چیزی که می خواست برسد، اما دنیای واقعی به وسیله استودیویی با احساسات کم تر اداره می گردد. در دنیای واقعی عصایی جادویی وجود ندارد. یک چیز نمی تواند آن چیزی گردد صرفا بدان خاطر که کسی آن را آرزو می نماید.

نسل ما اولین نسلی نیست که خود را با پیشرفت فناوری می ترساند. ما در اجبار خود برای اختصاص دادن ویژگی های انسانی به اشیای بی جان منحصر بفرد نیستیم. با این وجود، انسان ها بیش از مدل های زبان بزرگ در لباسی پوستی هستند. ما ارواحی در دنیای مادی هستیم. ما دنیا هستیم. مدیران و دانشمندان سیلیکون، ولی بهتر است این موضوع را به خاطر بسپارند.