روزی روزگاری پاتوق ناصرالدین شاه، سفر یک روزه به یک روستای خنک و قشنگ در نزدیکی تهران
به گزارش وبلاگ خلیج اپ، روستای افجه یکی از روستا های دهستان لواسان کوچک، بخش لواسانات، شهرستان شمیرانات استان تهران است. این روستا در 5 کیلومتری لواسان است.
افجه جای بسیار باصفا و خوبی است. باغات زیاد و آبشار های بسیار دارد؛ درواقع مرکز لواسان کوچک است. به قدر لزوم دکاکین هم دارد. جوراب بافی در آنجا کسب معتبری است. ازجمله عمارات خوب افجه، قصر رفیع و بنای منیع مرحوم میرزا آقاخان صدراعظم نوری است، اگر چه محتاج بازسازی است.
این هایی که خواندید توصیف محمدجعفر محجوب، نویسنده کتاب طرائق الحقایق که در سال1315 هجری قمری از روستای افجه تماشا نموده بود. بیش از 120 سال از توصیف آن موقع می گذرد، اما برای ما، که در مرکز میان گرما و آلودگی و ترافیک و بی برقی و هزار مشکل کلان شهر تهران گیر نموده ایم، افجه باید هنوز هم تماشای و حال خوب کن باشد.
روستای افجه یکی از روستا های دهستان لواسان کوچک، بخش لواسانات، شهرستان شمیرانات استان تهران است. این روستا در 5 کیلومتری لواسان است. درواقع اگر بخواهیم از شمال شرق تهران به افجه برویم، باید حدود 30 کیلومتر از مرکز فاصله بگیریم.
جالب است بدانید که تلفظ دقیق افجه، اوجه بوده؛ کلمه ای مرکب از دو کلمه او به معنای آب و جه به معنای جا. این کلمه که تشابه بسیار زیادی به زبان مازنی دارد، درواقع به معنای جای آب یا دارای آب فراوان بوده؛ یعنی در گذشته از آنجا که این روستا پر از رودها، چشمه ها و آبشار های پرآب بوده، به آن اوجه گفته می شد که بعد ها به مرور زمان با تغییر در نحوه تلفظ آن، افجه نامیده شد.
انتخاب این نام هم چندان بی ربط نبوده خصوصا که هنوز هم در این روستا دشت ها و آبشار های زیبایی وجود دارد.
دو آبشار زیبا
یکی از معروف ترین جا های تماشای افجه، آبشار موآب است. این آبشار با 180 متر ارتفاع یکی از مرتفع ترین آبشار های روستا و حتی ایران است. آبشار موآب از ارتفاعات قله ساکا سرچشمه می گیرد و راه خود را به دشت ها و دامنه ها باز می نماید.
گرمای هوا، استفاده مردم روستا از آب چشمه ها و رودخانه ها و بعضی عوامل دیگر، موجب کم آب شدن این آبشار در فصل تابستان می گردد. با این حال باز هم زیبایی خود را از دست نداده و همچنان چشم هر بیننده ای را مجذوب خود می نماید. اما در سایر فصل های سال همیشه پرآب و خروشان، اقتدار خود را به رخ می کشد.
آبشار پسچویک یا پسکوهک یکی دیگر از چندین آبشار حیرت انگیز این روستای زیباست. البته اگر در این روستا و در جستجوی این آبشار باشید آن را به نام پسچویک سراغ بگیرید. زیرا ممکن است کمی سردرگم شوید، چراکه مردم محلی به آن آبشار افجه نیز می گویند؛ بنابراین بهتر است نام های مختلف آن را به خاطر بسپارید. آبشار پسچویک یا افجه حدود 15 متر ارتفاع دارد و در کنار یکی از معروف ترین جا های تماشای روستای افجه به نام دشت هویج است. درختان افرای بلندی که این آبشار را احاطه نموده اند، زیبایی آن را چندین برابر جلوه داده و چشم انداز ای فراموش نشدنی خلق می نمایند.
دشت هویج
اگر نام این روستا را تا به امروز نشنیده بودید، اما به احتمال زیاد نام دشت هویج به گوشتان خورده است. این دشت یکی از زیباترین جاذبه های طبیعی و معروف روستای افجه است که اگر چه دیگر کسی در آن هویج نمی کارد، اما یک دشت زیباست. گفته می گردد دشت هویج در دوران صفویه، شکارگاه شاهان بوده. ضمن اینکه این دشت در مسیر شاهان قاجار ازجمله ناصرالدین شاه قرار داشته و راه مالرویی که امروزه به راه شاه عباسی معروف است، آن ها را از تهران به دشت لار یا دیگر منطقه ها ییلاقی مورد علاقه شان می رسانده.
اگرچه روزگاری این دشت محل کشت هویج بوده و به همین علت ما امروز به آن دشت هویج می گوییم، اما محلی ها این منطقه را گرچال می نامند. عده ای معتقدند که گرچال یا گیاه چال به معنای محلی است که در آن گیاه می روید و این نام اشاره به کاشت انواع سبزی و صیفی در این دشت دارد.
قصر ناصرالدین شاه
مهم ترین اثر تاریخی روستای افجه، قصر ناصری است؛ قصری که گفته می گردد به وسیله اعتمادالدوله، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار در شمال روستای افجه ساخته شد. تاریخدانان می گویند که ناصرالدین شاه هر سال برای مرنام خاصی در روز مشخصی راهی این قصر در روستای افجه می شده است. البته امروز چیز زیادی از این بنای دوره قاجار به جا نمانده و آنچه از آن با عنوان قصر ناصری روستای افجه نام می بریم، درواقع پی قصر، دیواری به ارتفاع 5متر و طول یک متر و انبوهی از آجر های قرمزرنگ است.
منبع: خبرآنلاین
منبع: فرارو